~Laura Ashley

Laura Ashley komt weer helemaal in.

“Wie aan Laura Ashley denkt, denkt aan bloemetjesprints,”

.

.
Ze is geboren op 7 September 1925
en overleden op 17 September 1985

Laura Ashley (meisjesnaam Mountney) was één
van de meest succesvolle Britse onderneemsters uit
de tweede helft van de 20e eeuw.
Ze behaalde haar successen ondanks het feit dat ze de
alle trends negeerde – zowel op het gebied van de mode
als ook wat betreft de organisatie en plaats van de productie.

Ze werd midden een periode van acute economische
depressie op 7 september 1925 geboren in het huis
van haar grootouders in Station Terrace,
Dowlais Top, Merthyr. Haar vader was ambtenaar
en het gezin was streng baptistisch.
In 1932 verhuisde het gezin naar Londen.
Laura ging echter in 1938 voor een periode van
12 maanden terug naar Wales voordat ze tijdens
de Tweede Wereldoorlog lid zou worden van de
‘Women’s Royal Naval Service’.
.

.
In 1949 trouwde ze met Bernard Ashley.
Tussen 1945 en 1952 werkte ze als secretaresse in
Londen op het kantoor van de ‘National Federatio
of Women’s Institutes’. Hier kreeg ze inspiratie
voor haar karakteristieke designs door een
tentoonstelling van traditioneel handwerk die door de ‘Federation’ in het Victoria & Albert-museum
werd georganiseerd. Vanaf 1953 begon ze haar eigen
ontwerpen door middel van zijdezeefdruk op sjaals,
servetten en theedoeken te drukken die ze aan
Londense winkels, waaronder John Lewis, verkocht.
Haar man die zijdezeefdrukmachines bouwde en
voor het onderhoud ervan zorgde, zegde zijn baan
op en het echtpaar begon in 1955 met de productie
in een werkplaats in Kent die in 1958 door een
overstroming zwaar werd beschadigd.
In 1961 zetten ze hun bedrijf opnieuw op in
‘The Old Railway House’ in Carno, een
spoorwachtershuisje in het midden van Wales
waarvandaan ze materialen naar thuiswerksters
stuurden om ze verder te laten verwerken.
.

.
Laura Ashley identificeerde zich met heel haar
hart met Wales – haar designs waren traditionele
Engelse bloemenpatronen. Haar echtgenoot merkte
echter op dat ‘Laura de hele wereld zich liet
aankleden als melkmeisjes’, en een huisvrouw uit
Birmingham die in het begin van de jaren 1970 haar
huis met producten van Laura Ashley inrichtte,
herinnerde zich dat ‘we alles in Engelse landstijl deden’.
Het bedrijf werd in 1968 officieel opnieuw opgericht
als Laura Ashley Ltd. In dat jaar werd ook hun eerste
winkel in de Pelham Street in South Kensington in Londen geopend. In 1974 openden ze een winkel in Parijs
die als eerste de kenmerkende groene winkelpui en
het interieur met de houten lambrisering had die met
Laura Ashley zouden worden geassocieerd.
Er werden verscheidene fabrieken in Wales opgericht
waaronder een in de voormalige mijnwerkerswijk bij
Gresford vlakbij Wrexham. In 1984 kreeg het bedrijf
een nieuw hoofdkantoor in Newtown.
.

.
Op haar verjaardag in 1985 viel ze van de trap
en stierf 10 dagen later.
De geplande uitbreiding van het bedrijf ging echter door.
In 1986 toen het 11 fabrieken in Europa en
in Noord-Amerika 225 omhelsde, werd het op
200 miljoen pond geschat. Aan het eind van de
jaren 1980 raakten de bloemetjespatronen uit de
mode en de meeste stofproducenten verplaatsten
hun stofproductie naar het Verre Oosten.
Het bedrijf begon vanaf 1991 zware verliezen te lijden
en maakte in het decennium daarna heel wat
veranderingen in het management mee.
De laatste fabriek in Wales werd in 1999 gesloten
maar de verkoop ging door.
In 2006 had de Laura Ashley Ltd nog steeds 179 winkels.
De stichting ‘Laura Ashley Foundation’ ondersteunt
kunst en design, vooral in Wales.
Haar man Sir Bernard stierf op 14 February 2009.
.
. .

http://www.lauraashley.com/

.