Alleen uitgestapt vecht ze zich
ineengedoken en blootsvoets
over het smalle pad,
de zoute wind trekt aan haar jas,
en slaat natte lokken in haar gezicht.
Plots verschijnt het hek
'WEES WELKOM'
staat erboven
ze zucht,
ze had zo gehoopt hier nooit te komen:
het Land der Verlatenen,
waar de gebroken harten wonen.
Uit: De rode japon
Marlous Birgit van der Meer
Tekening van Mabel Lucie Attwell
- The Crying Girl
PS.
Dit verdriet vind ik zó mooi verwoord!
Sterkte voor diegene
die voor hetzelfde hek staan!
De tekening van M. Attwell
vind ik ook super!!!
en jullie?
…Fijne Zondag allemaal…
~Gedicht
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik hoop dat ik goed doe met te reageren op deze post want het lijkt me triest en ik ben zo blij je blog te hebben ontdekt ! Ik was op magnolia pearl aan te "dagdromen" en kwam zo via google verder op jouw blog. ik ben ook zo gek op die manier van kleden, van wonen, van leven .... alleen kan ik het in mijn dromen want mijn man zou zo niet kunnen leven ;-) dus ik droom verder ....
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes
Carine
Ja, prachtig gedichtje en een super
BeantwoordenVerwijderenmooie tekening.
Prettige zondag, Groetjes, Trudie.
Heel mooi gedichtje....met een prachtig triest plaatje!!!!
BeantwoordenVerwijderenNog een fijne Zondag & lieve groetjes,
Silvia
Heel mooi gedicht en wat een mooi verdrietig meisje!
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes van Nicole